بهار حسرت

اظهار نظر راجع به بعضی واژه ها و مفاهیم سخته. این سختی میتونه بخاطر عدم آگاهی از شرایطی باشه؛ که شاید هیچ زمان هم قابل درک و لمس نباشه. از قضاوت یا چیزی شبیه اون صحبت نمی کنم. ممکن برای شما هم پیش آمده باشه گفتن و بیان عقیده تون راجع به موضوعی، که فرد مقابل سریع جبهه بگیره و با محکوم کردن شما  به خامی و عدم تجربه باعث تزلزلتون هم بشه.درمورد خیانت، این تجربه برای من بوده؛ اکثر خانم ها نسبت به اون رفتار تهاجمی دارند و چه بسا با زیرکی و نیروی تمام سعی در ممانعت با اون رو داشته باشند. قبول دارم خیانت با تعهد، قول، وفا و حتی پیوند در تقابل هست. اما بیاید برای چند لحظه ذره بین نگاهمون رو از دیگران، همسرمون، عشقمون یا هر فرد دیگه ای برداریم.به راستی من یا شما چقدر خائن بودیم. چه کارهایی که بی میل انجام دادیم فقط برای گذر معیشت؛ چه احساساتی که تو نطفه خفه شدن تا مبادا از بیان اونها فلان مرتبه و شان اجتماعی مون به چالش کشیده بشه. یا یه کم جزیی تر، همه این لباس هایی که شاید معرف شخصیت و فرهنگ من و شما نباشه، اما به اجبار فلان برند و مد روز شد هویت ما. گاهی ما خیلی راحت به افرادی غیر از خو بهار حسرت...ادامه مطلب

امشب عجیب ترین شب زندگی من است.  این م بهار حسرت...ادامه مطلب

دلم گرفته از زمان و زمینی که تو را روانه‌ی آغوشِ من نمی کند از شکوفه‌ی درختِ گیلاس مادربزرگاز بهار و این همه عطر و زیبایی‌اشو عطر بوته‌ی یاس و بهار نارنجِ همیشه سبزکه فضا را پر کرده بی تو، بهرِ که، نمیدانم!!! دلتنگم برای اردیبهشت بهاران و درخت توت حی بهار حسرت...ادامه مطلب

دلم گرفتهاز زمان و زمینی که تو را روانه‌ی آغوشِ من نمی کنداز شکوفه‌ی درختِ گیلاس مادربزرگاز بهار و این همه عطر و زیبایی‌اشو عطر بوته‌ی یاس و بهار نارنجِ همیشه سبزکه فضا را پر کرده بی تو، بهرِ که، نمیدانم!!!دلتنگم برای اردیبهشت بهاران و درخت توت حیاط خنده های تو که حیاتم را رنگ می‌بخشید. برای خنده‌های تو، دست‌هایت، برای همه‌ی با تو بودن ها. دلتنگم از این مزرع سبز بی‌رنگِ بی تو. و شاید به خوابی نیازمندم که مرا از زمان ببرد.میشه بگذرید این روزای سخت نوشته شده در پنجشنبه هفتم اردیبهشت ۱۳۹۶ساعت توسط الي| بهار حسرت...ادامه مطلب

حق آمين دعاي سحرت باشد يا نعره ي شن هاي به جا مانده در بغض زمان من از اين خانه محجور سفر خواهم کرد و اداي دينت؛ هم چنان بر دوشم مي کشانم باخود؛ همه ي آنچه به تو مقروضم من دعايم با توست گر دعايت اين است! نه به يک سال، به دم، ثانيه اي بيش مباد. خاموشم! بهار حسرت...

دلم انگار ترک بردارد از تمام دنيا... يا ورم کرده همه رگ هايي، که در آن موج زند مهر و نياز يا دلم تنگ شده از همه ي خاطره ها! من نمي دانم چيست!؟درد امروز مرا پايان است؟... من به يک جرعه ي درد، نفسم مي بازم! بهار حسرت...

خيال بود شناسنامه زمان که بزرگ شده ام و آماده من در اين راه بي پايان همان کودک خردسالم که شربت تلخ صبر را پس مي زند و شکوه مي کند از زمان من همان طفل کوچکم که به آغوش مادرش دلبسته است من همانم که بي تو تاب نمي آورم. بهار حسرت...

دلم سنگين امروز از تمام روزهاي رفته بر باد تمام دلخوشي هاي کم و بيش و خوش و نيش روزگاران دلم غم دارد اما دلبري نيست سرم درد دارد اما همسري نيست کج است بارم اما تکيه گاهي در رهم نيست مدام است، رنج اين روزهاي سرد و بي تاب جدايي مدام است، خستگي ها و بي کسي ها و دل دل و صد عشوه و صدها دگر هم... ولي افسوس! دنياي مرا يک جو معرفت نيست. بهار حسرت...

يعني ميشه...... بهار حسرت...

عشق تو هي مي کشاند بر رهم دام گيسوانت بافتند از بهر اعدام نگاهي مي کنم روي تو را مکث و سکوتي چه غوغا در دلم دارد مهر شهره ي عام نمي دانم کدامين شب نمازم را پي چشم تو خواندم که هر شب از مي چشم تو سرمست است اين کام نشو ساقي پيمان وجودم محرم راز بکش روي نياز و پس زن اين جام تأمل کن بر خون دلم پير خرابات چه داني عشق آتش ها زد اي خام بهار حسرت...